De zomermaand Tammoez
Tammoez is de vierde maand vanaf de maand nisan. De naam tammoez komt voor in Ezechiël 8:14. Hier is tammoez de naam van een afgod en de vrouwen bewenen haar.
Op 3 tammoez liet Jozua de zon en de maan in het dal van Ajalon stilstaan om de strijd met de vijanden te kunnen voltooien. Jozua 10:12.
In tegenstelling tot de vorige maanden, waarin feestdagen vielen, hebben wij in deze twee zomermaanden te maken met twee vastendagen. De eerste vastendag valt op 17 tammoez en de tweede vastendag op 9 av. De periode die tussen deze twee vastendagen in ligt, heet de drie weken.
De vastendag 17 tammoez
Dit jaar - 2012 - valt 17 tammoez op sjabbat 7 juli. Aangezien er op sjabbat niet gevast mag worden, met als enige uitzondering het vasten van de Grote Verzoendag, is het vasten uitgesteld tot de volgende dag, zondag 8 juli. Het vasten begint bij het eerste daglicht en duurt tot zonsondergang. Tijdens het vasten wordt er niet alleen niet gegeten maar ook niet gedronken.
Voor het vasten van 17 tammoez bestaan verschillende redenen. De wijzen hebben gezegd dat het volk Israël door de geschiedenis heen op deze dag vijf rampen heeft meegemaakt.
Als eerste wordt het breken van de twee stenen tafelen door Mozes op de berg Sinaï genoemd. Toen Mozes na veertig dagen en veertig nachten van de berg Sinaï afkwam met de twee stenen tafelen die hij van HaSjem had ontvangen, en hij het vreselijke tafereel van de afgodendienst van het gouden kalf aanschouwde, toen werden de stenen tafelen opeens heel zwaar. De heilige letters die in de stenen tafelen waren gegrift, konden deze afgoderij niet verdragen en verdwenen in de lucht. Nu de letters verdwenen waren, hadden de twee stenen tafelen geen functie meer en liet Mozes de stenen tafelen uit zijn handen vallen.
Een tweede reden voor het vasten is dat het dagelijks offer tijdens het einde van de eerste Tempelperiode werd afgeschaft. Nadat de vijanden de stad Jeruzalem waren binnengevallen op 9 tammoez, gingen de priesters nog door met het brengen van het dagelijks offer. Echter op 17 tammoez ontbrak het aan schapen en zodoende kon het dagelijks offer niet meer gebracht worden. Dit dagelijks offer was juist de verzoening voor het volk Israël en nu het dagelijks offer niet meer gebracht kon worden, betekende dit een einde van de hemelse bescherming.
Een derde reden is dat het de Romeinen gelukt was een bres op een strategisch punt in de muur van Jeruzalem te slaan. Hierdoor kon de stad Jeruzalem worden ingenomen. Dit gebeurde tijdens de tweede Tempelperiode.
Als vierde reden wordt genoemd dat Apostomos de slechte een Torarol heeft verbrand. Het verhaal gaat als volgt: Apostomos was een knecht van de Romeinse keizer. Op een dag kwam Apostomos langs Bet Choron, dat tussen Lod en Jeruzalem is gelegen. Daar ter plekke werd hij door struikrovers overvallen en werd hem alles afgenomen. De struikrovers vluchtten en de omliggende dorpen kwamen Apostomos niet te hulp. Bij het straffen van de plaatselijke bevolking werd een Torarol verscheurd en verbrand.
De laatste en vijfde reden betreft koning Manasse. Hij was een slechte koning van Israël. Hij vulde namelijk het land met afgodendienst waarop HaSjem vertoornd werd. Op 17 tammoez plaatste koning Manasse een beeld in de heilige Tempel en aanbad het. Vanwege zijn vele overtredingen werd de verwoesting van de (eerste) Tempel als oordeel vastgelegd, zoals gezegd wordt in:
Om wat koning Manasse van Juda, de zoon van Hizkia, in Jeruzalem heeft gedaan, maak Ik hen tot een afschrikwekkend voorbeeld voor alle koninkrijken op aarde.
|
De drie weken
Tijdens deze drie weken, van 17 tammoez tot 9 av worden er rouwregels in acht genomen. Zo worden er onder andere geen bruiloften gehouden en geen muziek beluisterd. Vanaf 1 av worden er ook zwembaden, kapperszaken en wasserettes gesloten. Tevens wordt er vanaf 1 av geen vlees genuttigd en geen wijn gedronken. Vlees en wijn maken de mens blij en vrolijk en dat past niet in deze moeilijke rouwperiode. Op sjabbat zijn vlees en wijn natuurlijk toegestaan.
Zie verder de maand Av.
Geschreven door Jael.
