Het bittere kruid
Bsd
Eens waren er een Jood en een Duitser samen op pad om te bedelen. De Jood leerde de Duitser hoe hij zich als Jood kon voordoen, Duits en Jiddisch lijken ja op elkaar. Zo konden de Joden, die vriendelijk van aard zijn, hem helpen.
Pesach was in aantocht, en de Jood leerde de Duitser hoe hij zich moest gedragen wanneer hij voor de seideravond zou worden uitgenodigd. Hij vertelde hem dat zij eerst Kiddoesj zullen maken en daarna de rituele handwassing... het enige dat de Jood vergat te vertellen was het eten van het bittere kruid.
Toen de Duitser aan de seideravond kwam, was hij uitgehongerd, hij had de hele dag niets gegeten. Hij wachtte hoopvol op al het lekkere eten waarvan de Jood hem verteld had. Maar het eerste dat hij te eten kreeg was een klein stukje groente dat in zout water was gedompeld voor Karpas en toen gingen zij door met de haggada, de vertelling van het verhaal van Pesach.
De Duitser was wanhopig in afwachting van de maaltijd. Hij was verrukt toen zij de matsa gingen eten. Maar opeens gaven zij hem van het bittere kruid, dat ongelooflijk bitter in zijn mond smaakte.
De Duitser dacht dat dit de hele maaltijd was, en dat zij alleen bittere kruiden zouden eten. Hij verliet het huis onmiddellijk, verbitterd en hongerig en hij dacht bij zichzelf dat de Joden echt vervloekt zijn. Na die hele ceremonie is dat, wat zij te eten geven. Hij ging terug naar de synagoge en viel in slaap.
Later kwam ook de Jood terug, zijn gezicht glanzend, helemaal verzadigd van het eten en drinken. Hoe was jouw Seder? Vroeg hij. De Duitser vertelde hem met een boosaardig gezicht wat hem was overkomen.
O, jij domme Duitser, zei de Jood. Had nog een beetje langer gewacht dan zou je een beste maaltijd hebben genoten, net als ik.
Zo ligt dat ook in het dienen van G_d. Alle inspanningen en pogingen van een mens om dichter bij G_d te komen, gaan gepaard met een beetje bitterheid, het reinigen van het lichaam gebeurt door bitterheid. De mens denkt dan dat alles bitter zal zijn en vlucht onmiddellijk weg.
Zou hij nog een poosje willen wachten en deze bitterheid verdragen om zijn lichaam te reinigen, dan zou hij later elke vorm van vitaliteit en vreugde ervaren. In het dienen van G_d ervaart men eerst de bitterheid van de reiniging van het lichaam, maar daarna komt de echte vreugde ervaring.
Door Rabbi Gedaliah Fleer ontleend aan Rabbi Nachman. Vertaald uit het Engels door Daniella.
Bron: Tale of the bitter herbs