Malben - Studiecentrum voor Noachieten uit de 4 windhoeken

Onderdelen vervangingstheologie

Joodse maankalender

Een maan maand duurt 29,5 dagen waarbij de ene maand 29 en de andere maand weer 30 dagen duurt. Omdat er 12 joodse maanden zijn komt men hierdoor uit op 354 dagen oftewel men loopt 11 dagen achter op de zonnekalender met 365 dagen.
Dit lost men op door in een telkens terugkerende periode van 19 jaar zeven keer een schrikkelmaand toe te voegen en wel in het 3e, 6e, 8e, 11e, 14e, 17e en 19e jaar. Deze schrikkelmaand heeft in de regel 30 dagen (op één na die 29 dagen telt) waardoor men na 19 jaar in de pas loopt met de zonnekalender. De naam van de schrikkelmaand is de tweede adar.

De Joodse kalender is gebaseerd op wat daarover in de Tora door Hashem aan Mozes en Aaron is opgedragen. In Exodus 12:1-2 staat: "Hashem zei tegen Mozes en Aaron, in het land Egypte: "Voortaan zal deze maand voor u de eerste zijn van de maanden van het jaar." Dit had betrekking op de uittocht uit Egypte door de Israëlieten die in de lente plaatsvond.

Deze indeling begint zodoende in het voorjaar:

Merkwaardig in de Gregoriaanse kalender is, dat september de 9e maand is terwijl sept zeven betekent. En we zien dat de maand tisjrei de zevende maand in de Joodse kalender is en in september/oktober valt. Oktober is afgeleid van acht, november van negen en december van tien. Deze maanden corresponderen qua betekenis met de maanden in de Joodse kalender maar zijn in de christelijke kalender de maanden 10 t/m 12 geworden.

De Juliaanse kalender is de van oorsprong Romeinse kalender, die vervolgens gebruikt werd in het grootste deel van de christelijke wereld. Hij werd in de loop van de 16e tot de 20e eeuw geleidelijk aan verdrongen door de Gregoriaanse kalender, die eigenlijk niet meer dan een correctie is van de Juliaanse.

De Gregoriaanse kalender, een aanpassing van de daarvoor gebruikte Juliaanse kalender, werd ingevoerd door het Concilie van Trente (1545-1563). Paus Gregorius XIII kon pas in 1582 met de bul Inter gravissimas deze kalenderhervorming doorvoeren.

De Gregoriaanse kalender is voor het grootste deel echter beïnvloed door het heidendom.

Hier is dus sprake van een merkwaardige, zij het geringe, vermenging van heidendom en Jodendom. Overigens begon de Romeinse kalender ook met de huidige maand maart.

Kerstfeest

De datum van het kerstfeest is door keizer Constantijn vastgesteld op de geboortedag van de afgod Mithras. Deze afgod is gelinkt aan Fortuna, Baal en Ashera.
Het christendom vierde zijn eerste kerstfeest op 25 december 311 van de gewone jaartelling. Zo wordt dus een "christelijk" feest gemengd met de geboortedag van een afgod. Overigens waar zegt het zogenaamde Nieuwe Testament dat de kerk de geboortedag van hun profeet moest vieren?

We willen in dit verband nog wijzen op Jeremia 10:1-5:

• 1. Hoor het woord dat Hashem die tot u spreekt, huis van Israël.
• 2. Zo zegt Hashem: U mag u de weg van de heidenvolken niet aanleren, en u niet ontstellen door de tekenen aan de hemel, omdat de heidenvolken zich daardoor ontstellen.
• 3. Want de gebruiken van die volken zijn onzinnig: het is immers een stuk hout, iemand heeft het uit het bos gekapt, vakwerk met de bijl.
• 4. Met zilver en met goud maken ze het mooi, met spijkers en met hamers zetten ze het vast, zodat het niet kan wiebelen.
• 5. Ze zijn als een vogelverschrikker op een komkommerveld, want spreken kunnen ze niet. Ze moeten helemaal gedragen worden, want ze kunnen geen stap verzetten. Wees niet bevreesd voor hen, want kwaad kunnen ze niet doen, maar ook goed doen is er bij hen niet bij.

Wat hier wordt beschreven is dat niet de kerstboom?

Pasen

Het Engelse woord voor Pasen is Easter. Dit woord komt van Isthar dat gelinkt is aan Astartes en Ashera. De Bayloniërs kenden Isthar als de godin van de vruchtbaarheid en de prostitutie.
Hier wordt het Joodse Pesachfeest gelinkt aan het heidense vruchtbaarheidsfeest van de godin Isthar. Het Paasfeest gaat nog steeds gepaard met Paaseieren en de Paashaas. Symbool voor vruchtbaarheid.
Waar heeft Hashem overigens geboden dat het Joodse Pesachfeest vervangen moest worden door de herdenking van de opstanding van de profeet van het christendom? En waar gebood Hashem Goede Vrijdag als gedenkdag in te stellen? Nergens is dit voorschrift in het zogenaamde Nieuwe Testament te vinden.

De genoemde christelijke feestdagen zijn door de kerk bedacht. Zij vinden geen enkele aansluiting in de Bijbel. Daar komt bij dat feesten die door Hashem aan de Joden zijn opgedragen te vieren, door de kerk gekaapt zijn. Het paasfeest van de kerk is gelinkt aan en gemixt met heidendom en is in de plaats gekomen van het Joodse Pesachfeest. Het Pinksterfeest is ook een feest dat door de kerk is bedacht en niet door God geboden is te vieren en kwam in de plaats van het Joodse Wekenfeest. Het volk Israël herdenkt hiermee elk jaar de ontvangst van de Tora op de berg Sinaï.

Jozua 24:19-24

• 19. Toen zei Joshua tegen het volk: U zult Hashem niet kunnen dienen, want Hij is een heilig God, Hij is een na-ijverig God. Hij zal uw overtreding en uw zonden niet vergeven.
• 20. Als u Hashem zult verlaten en vreemde goden gaat dienen, zal Hij Zich van u afkeren; Hij zal u kwaad doen en Hij zal u vernietigen, nadat Hij u goed gedaan zal hebben.
• 21. Daarop zei het volk tegen Joshua: Nee, wij zullen voorzeker Hashem dienen.
• 22. Joshua zei tegen het volk: U bent getuigen voor uzelf dat ú voor u Hashem gekozen hebt om Hem te dienen. En zij zeiden: Wij zijn getuigen.
• 23. Nu dan, doe de vreemde goden weg die te midden van u zijn, en richt uw hart op Hashem, de God van Israël.
• 24. Het volk zei tegen Joshua: Wij zullen Hashem, onze God, dienen en wij zullen Zijn stem gehoorzamen.

Waarom vindt het christendom nog steeds dat het Joodse volk, dat zo'n geweldige relatie heeft met Hashem, zich moet bekeren tot hun pseudo godsdienst met al haar heidense invloeden. Gelet op bovenstaand citaat uit Joshua zal het Joodse volk nooit aan zoiets toe kunnen geven. Zij mogen geen vreemde goden dienen.

Sabbat

Deze rustdag is uitdrukkelijk door Hashem geboden aan het Joodse volk en bij niet navolging voorzien van zware straffen.

Wat doet de kerk. Zij bedenkt de zondag van. Dit op grond van de tekst in Handelingen: "Zij kwamen bijeen op de eerste dag der week". Verder niets. Waar is het gebod dat de kerk haar rustdag moet vieren op zondag? En waarom wordt deze rustdag zondag genoemd. Zou dit ook gelinkt zijn aan het aanbidden van de zon? Hashem rustte op de zevende dag en heiligde die. Nee zegt de kerk. Wij rusten op de eerste dag en noemen haar zondag.
Overigens moet worden opgemerkt dat de Noachitische geboden geen gebod kennen met betrekking tot een rustdag. Echter wanneer God zegt dat hij op de zevende dag van de scheppingsweek rustte, dan kunnen ook de volkeren besluiten om op die dag te rusten. Zij zijn echter niet gehouden aan de geboden die aan het Joodse volk zijn opgedragen aangaande de sabbat.

De sacramenten

Waar staat in de Bijbel dat Hashem gebied het avondmaal te vieren en de doop te bedienen? Nergens. Het avondmaal is in de plaats gekomen van de Joodse sedermaaltijd tijdens het Joodse paasfeest. De doop zal mogelijk ontleend zijn aan het mikwe. Het mikwe betekent letterlijk "levendig water" en is een belangrijk reinigingsritueel in het Jodendom. Het doel is hierbij niet de hygiëne, maar de spirituele reinheid. Ook wordt er het speciaal voor dit ritueel gebouwde bad mee aangeduid. Bij het ritueel wordt de persoon of het bestek in dit speciale bad ondergedompeld.

Er zijn drie situaties waar het orthodox jodendom onderdompeling in een mikwe voorschrijft.

Dat men door de doop in het verbond wordt opgenomen is onjuist. Met de volkeren is geen verbond in die zin gesloten. De gedachte dat de doop in de plaats gekomen is van de besnijdenis, is ook een uitwas van de vervangingstheologie. Nergens heeft Hashem verklaart dat de doop in de plaats is gekomen van de besnijdenis (het teken van het verbond met Abraham). De conclusie moet dan ook zijn dat men deze twee sacramenten vergeten is af te schaffen bij de Reformatie. Paulus schrijft in één van zijn brieven dat je een gedachtenismaal kunt houden n.a.v. de dood van de profeet maar dat lijkt mij dan ook alles.

Nogmaals het enige verbond dat Hashem gesloten heeft met de volkeren is het Noachitische verbond. Hiervan zijn sporen te vinden in Handelingen 15:20 e.v.

Het Oude en Nieuwe Verbond

Ook dit is bedacht. We hebben al geponeerd dat er geen enkel verbond is gesloten met de volkeren behalve het verbond van Noach (de 7 geboden van Noach). Het nieuwe verbond, aldus het Oude Testament, zal Hashem sluiten met de Joden en niet met de volkeren. Maar omdat alles vervangen moest worden heeft de kerk zich ook dit nieuwe verbond toegeëigend. Ook is de tekst over het nieuwe verbond uit haar context gerukt. Daarom is het onderscheid dat de kerk meende te moeten maken tussen een Oud Testament en een Nieuw Testament volledig misplaatst.
De kerk heeft overigens wel de vrijmoedigheid gehad het Nieuwe Testament zelf samen te stellen met zogenaamde niet apocriefe boeken op het Concilie van Laodicea in 363 gewone jaartelling. Daarbij aangevend dat deze geschriften door Hashem zijn geïnspireerd.

Hier volgt een citaat van de website "GotQuestions" Zie voor de link naar deze site en tevens het artikel waaruit dit citaat genomen is onder Aantekeningen.

"Om te bepalen of een boek van het nieuwe testament werkelijk door de Heilige Geest was geïnspireerd, volgden deze concilies een methode die eender is aan de volgende principes:

1. Was de auteur een apostel of had deze een nauwe relatie met een apostel?
2. Is het boek in het algemeen door Het Lichaam van Christus geaccepteerd?
3. Bevatte het boek een consequente doctrine en orthodoxe leerstellingen?
4. Droeg het boek de kenmerken van een hoge moraliteit en geestelijke waarden die door een werkzaamheid van de Heilige Geest zou worden weerspiegeld?

Nogmaals, het is cruciaal om te onthouden dat de canon niet door de kerk werd vastgesteld. Geen enkel vroeg kerkelijk concilie besliste wat de canon zou zijn. De boeken die in de Bijbel thuishoorden werden door God, en alleen door God, bepaald. God overtuigde Zijn volgelingen eenvoudigweg van wat Hij Zelf reeds had besloten. Het menselijk proces van het verzamelen van de boeken van de Bijbel had zijn tekortkomingen, maar in Zijn soevereiniteit leidde God, ondanks onze onwetendheid en koppigheid, de vroege kerk er toe om de boeken te erkennen die door Hem waren geïnspireerd."

Het probleem met bovenstaande verhandeling is, dat men die boeken niet getoetst heeft aan wat het Oude Testament te zeggen heeft. Het kan toch niet zo zijn dat God niet meer zou weten wat Hij daarin heeft geopenbaard. En laten we wel wezen Maleachi 3:6 zegt "Want Ik, Hashem, ben niet veranderd." Waarom dan al die dingen, die hier bovengenoemd zijn en die hierna nog zullen volgen, en die in strijd zijn met wat het Oude Testament leert dan beschouwen als door de Heilige Geest te zijn geinspireerd?

In dit verband willen we nog een tweetal voorbeelden noemen uit de toespraak van Stefanus in het boek Handelingen 7: 14 t/m 16:

• 14. Jozef liet zijn vader Jakob overkomen met zijn hele familie van vijfenzeventig mensen.
• 15. Jakob vertrok naar Egypte en stierf daar, evenals onze voorouders;
• 16. ze werden overgebracht naar Sichem en bijgezet in het graf dat Abraham van de zonen van Chamor uit Sichem had gekocht.

Hierover valt het volgend op te merken:

In vers 14 staat dat Jakob met 75 leden naar Egypte vertrok. In Genesis 46:27 staat: "....Het totale aantal zielen die tot het huis van Jakob behoorden en die naar Egypte kwamen, was zeventig.

Handelingen 7:16 zegt "ze werden overgebracht naar Sichem en bijgezet in het graf dat Abraham van de zonen van Chamor uit Sichem had gekocht. Maar Abraham kocht van de Hethiet Efron een graf - de grot Magpela - in Kirjath Arba - het tegenwoordige Hebron aldus Genesis 23: 19: "Daarna begroef Abraham zijn vrouw Sara in de grot op de akker van Machpela, tegenover Mamre – het tegenwoordige Hebron – in het land Kanaän." Lees maar eens heel het hoofdstuk Genesis 23 waar de koop van het graf uitvoerig is beschreven.

Verder zegt Jakob in Genesis 49:29-32 het volgende:

• 29. Daarna gebood hij hun en zei: Ik word met mijn volk verenigd. Begraaf mij dan bij mijn vaderen in de grot die op de akker van Efron, de Hethiet, ligt;
• 30. in de grot die op de akker van Machpela ligt, dat tegenover Mamre ligt, in het land Kanaän, en die Abraham samen met die akker gekocht heeft van Efron, de Hethiet, als eigen graf.
• 31. Daar hebben ze Abraham begraven en Sara, zijn vrouw; daar hebben ze Izak begraven en Rebekka, zijn vrouw; en daar heb ik Lea begraven.
• 32. De akker en de grot die daarop ligt, zijn gekocht van de Hethieten.

Conclusie

Handelingen 7:16 klopt absoluut niet, evenals Handelingen 7:14. Abraham en Jacob worden door elkaar gehaald! Wanneer we ons nog verdiepen in Handelingen 7:16 dan kunnen de volgende verzen uit Genesis 33:18-20, ons behulpzaam zijn:

• 18. Jakob kwam veilig aan bij de stad Sichem, die in het land Kanaän ligt, nadat hij uit Paddan-Aram gekomen was; en in het zicht van die stad zette hij zijn tenten op.
• 19. Hij kocht het stuk land waarop hij zijn tent gezet had voor honderd geldstukken van de zonen van Chamor, de vader van Sichem.
• 20. Hij richtte daar een altaar op en gaf het de naam: De God van Israël is God.

Wie wil nu nog volhouden dat het Nieuwe Testament geinspireerd is door de Heilige Geest?

Het "Onze vader'

Het "Onze vader" zoals dat gevonden wordt in Mattheüs 6:9-13 en Lucas 11:2-4 wordt in christelijke kring wel het volmaakte gebed genoemd. Volgens rabbijn Aron Mendes Chumaceiro ("Verdediging is geen aanval" pagina 121-122) valt uit de inhoud de Joodse oorsprong van het Onze Vader op te maken.

Aantekeningen

Home Malben



Jesaja 46:4 "Tot uw ouderdom toe zal Ik Dezelfde zijn, ja, tot uw grijsheid toe zal Ik u dragen; Ik heb het gedaan en Ik zal u opnemen, Ik zal dragen en redden."

Jesaja 48:12 "Luister naar Mij, Jakob, Israël, Mijn geroepene: Ik ben Dezelfde, Ik ben de Eerste, ook ben Ik de Laatste."

Hashem betekent letterlijk: "de Naam" is een vervangende term voor de Almachtige zodat wij niet riskeren Gods naam ijdel te gebruiken.

Tora is letterlijk "instructie"; Er zijn twee betekenissen. De vijf boeken van Mozes zijnde Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium en meer in het algemeen verwijst het naar de Joodse leer en wat wij ten onrechte het Oude Testament noemen.

Over de canon