Unetaneh Toqef
Eén van de meest emotionele gebeden van Rosj HaSjanah [Nieuwjaar] en van Jom Kippoer [Grote Verzoendag] is Unetaneh Toqef dat voor de Kedusha van het Moessaf gebed gereciteerd wordt. Dit gebed is ongeveer duizend jaar geleden door Rabbi Amnon van Mainz geschreven. Het gebed beschrijft de dagen van Rosj HaSjanah tot Jom Kippoer als de dagen van het gericht, dagen waarop de mensen symbolisch voor HaSjem passeren. In het gebed is een lijst met mogelijke noodlottigheden die de mensen kunnen overkomen. Maar het gebed legt ook de nadruk op de eigenschap van vergeving van HaSjem. Het verhaal dat achter dit roerend gebed schuilt is als volgt.
Rabbi Amnon stond bekend om zijn rechtvaardigheid. De bisschop van Mainz had over Rabbi Amnon gehoord en wilde hem graag ontmoeten. Rabbi Amnon en de bisschop spraken over religie. De bisschop kwam zeer onder de indruk over de vroomheid van Rabbi Amnon en besloot dat zo'n goede man zijn vriend en raadgever moest worden. De bisschop stond er eveneens op dat Rabbi Amnon de Joodse religie achter zich moest laten en tot het christendom moest overgaan.
In het begin disputeerde de bisschop op vriendelijke wijze met Rabbi Amnon om hem aan te tonen dat zijn geloof boven de joodse religie uitsteekt. Vervolgens probeerde de bisschop om Rabbi Amnon met mooie beloften van eer en geld om te kopen als hij zich tot de Katholieke Kerk zou bekeren. Maar Rabbi Amnon bleef standvastig en zou zich nooit bekeren.
Na enige tijd raakte de bisschop gefrustreerd en begon te schreeuwen: "U bent net zo hardnekkig als uw hele joodse volk! U kunt er zeker van zijn dat ik spoedig uw hardnekkigheid zal beëindigen en u maken zal zoals ik het wens."
Enkele dagen na deze laatste ontmoeting liet de bisschop Rabbi Amnon naar zijn paleis roepen en confronteerde hem onmiddellijk met zijn eis: 'Of u accepteert mijn geloof of u zal zeker sterven."
Rabbi Amnon antwoordde hierop om hem drie dagen bedenktijd te geven en dat hij daarna de bisschop zijn antwoord zou geven.
Zo zal het zijn, stemde de bisschop hiermee in.
Rabbi Amnon keerde terug naar huis en kleedde zich in zak en as. Hij vastte en bad, geheel radeloos dat hij de bisschop de indruk had gegeven dat hij moest overwegen om HaSjem te verraden. Na drie dagen ging Rabbi Amnon niet naar het paleis van de bisschop toe. De bisschop was woedend en gaf zijn wachten de opdracht om Rabbi Amnon te brengen. De wachten namen Rabbi Amnon gevangen en brachten hem naar het paleis. De bisschop confronteerde de Rabbi : "Jood, hoe durft u mij niet te gehoorzamen? Waarom hebt u uw belofte gebroken om mij na drie dagen antwoord te geven."
Rabbi Amnon keek de bisschop aan. "In een moment van zwakheid heb ik gezondigd en heb ik gelogen. Ik heb een valse belofte gemaakt en mijn geloof getart. Ik zocht een lafhartig uitstel van drie dagen om uw vraag te beantwoorden. In plaats daarvan had ik moeten zeggen Sjema Jisraël, HaSjem Eloqenoe, HaSjem Echad [Hoor O Israël, HaSjem is onze G-d, HaSjem is Een] en bereid moeten zijn om te worden gedood."
De bisschop was woedend. "Uw voeten hebben mij niet gehoorzaamd omdat zij u niet naar mijn paleis hebben gebracht en daarom zullen zij van uw lichaam gerukt worden."
Nee, antwoordde Rabbi Amnon. "Mijn voeten moeten niet afgerukt worden, maar mijn tong. Mijn tong heeft HaSjem verraden."
"Uw tong heeft de waarheid gezegd en zal daarvoor niet gestraft worden."
De kwade bisschop gaf de opdracht om de voeten van Rabbi Amnon af te hakken, teen voor teen, en hetzelfde gold voor zijn handen. Na elke amputatie werd Rabbi Amnon gevraagd of hij zich tot het christendom wilde bekeren, hij weigerde echter iedere keer. Daarna beval de bisschop om deze verminkte kreupele man tezamen met zijn geamputeerde handen en voeten naar huis te brengen. Enkele dagen later, op Rosj HaSjanah vroeg Rabbi Amnon om naar de synagoge gebracht te worden.
Eenmaal daar, vroeg hij om hem naar de Ark te brengen. Voordat de gemeente Kedusha reciteerde vroeg Rabbi Amnon om toestemming om de Naam van HaSjem in de synagoge te heiligen evenals hij dat in het huis van de bisschop had gedaan. Rabbi Amnon reciteerde Unetaneh Toqef en stierf nadat hij de laatste woorden van dit gebed had uitgesproken.
Drie dagen later verscheen Rabbi Amnon in een droom aan Reb Klonimus de zoon van Meshullam, een grote Talmoedische en Kabbalistische geleerde in Mainz en onderwees hem de tekst van Unetaneh Toqef. Tevens vroeg hij hem om dit gebed naar alle joodse mensen te sturen om het in het Moessafgebed van Rosj HaSjanah en Jom Kippoer, juist voor de Kedusha te reciteren. De wens van Rabbi Amnon is uitgevoerd en het gebed is een integraal onderdeel van de Rosj HaSjanah en Jom Kippoer diensten geworden.
Dat dit ontzaglijk gebed en de oprechtheid van de schrijver hiervan ons tot een diepe teshuva mogen opwekken wanneer wij op Rosj HaSjanah en Jom Kippoer voor HaSjem staan.
Geschreven door Breslev staf.
Vertaald uit het Engels door Jael.
