Het boek Samuel I en II
Het boek Samuel begint met het verlangen van een onvruchtbare vrouw, die één van de voorbeelden van gebed in de geschiedenis geworden is. In antwoord op de smeekbede van Hanna, vanuit het diepst van haar hart, maakte God haar de moeder van Samuel, de grootste van alle rechters, en een profeet die van het statuur van Mozes en Aaron was. Samuel werd de leider van het volk tijdens één van zijn meest sombere periodes tot nu toe, en hij bracht het terug naar zijn eerdere hoogte. Vanuit zijn huis in Rama, doorkruiste hij het hele land, onderwijzend, rechtsprekend en inspirerend.
Tijdens zijn ambtstermijn, stond het volk erop dat ze een koning nodig hadden, en Samuel huldigde het tijdperk van de Joodse monarchie in, door zowel Saul als David tot koning te zalven. Hoewel Saul met kop en schouders uitstak boven zijn collega's faalde hij als leider. Zijn tragedie kostte hem de troon, en hij werd opgevolgd door David, die de belichaming van de koninklijke grootheid geworden is.
Het grootste deel van dit boek is het verhaal van David: de man van geloof, een onzelfzuchtig leider, een groot strijder, een trouwe vriend, meelevend in de overwinning, bescheiden in de nederlaag en het model van berouw. Alleen door het bestuderen van zijn leven in het licht van de Talmoed en de rabbijnse commentaren kan men zijn grootte beginnen te begrijpen. Zelfs een oppervlakkige lezing van de gebeurtenis met Bathseba laat David's nederigheid en krachtige geweten zien. Toen de profeet Nathan hem fel bekritiseerde, heeft David zich niet verdedigd - hoewel, zoals de Talmoed uitlegt, hij formeel gezien in zijn recht stond. Zijn berouw was zo groot dat het het leerboek voor berouw werd.
David consolideerde de twaalf, vaak concurrerende, stammen tot één volk. Hij versloeg externe vijanden en liet zijn opvolger een verenigd, veilig, en welvarend koninkrijk na. Voor ons in alle generaties, heeft hij erfenissen van zuiver geloof nagelaten, zoals de Messias die uit zijn geslacht geboren zal worden en het Boek der Psalmen.
Het boek van Samuel markeert in meer dan één opzicht een historische overgang in de Joodse geschiedenis, omdat de verandering van rechters naar koningen ook geleid heeft tot een verandering in de rol van de profeten. Omdat de rechters door God waren uitgekozen omwille van hun gerechtigheid, was er geen gevaar dat ze Hem zouden tarten en Zijn boodschap zouden vervalsen. De monarchie was echter erfelijk, en - zoals te zien valt in de droevige geschiedenis van de boeken Koningen en Kronieken - zondigden veel van de koningen zwaar en brachten uiteindelijk het volk op de verkeerde weg. De koningen konden niet de morele leiders van het volk zijn, zoals de rechters dat waren geweest. Die rol moest worden overgenomen door de profeten. Zo vinden we na het Boek van Samuel, de profeten, uitgaande van een nieuw soort gezag en eminentie, zoals de daaropvolgende boeken zullen laten zien.
Bovenstaande vertaalde inleiding op het boek Samuel I en II is afkomstig uit de Tanach Stone Edition van ArtScroll.
