Frankrijk

  1. 576
  2.  
  3. 582
  4.  
  5. 628
  6. 808
  7.  
  8.  
  9.  
  10. 820
  11.  
  12.  
  13.  
  14. 845 -876
  15.  
  16.  
  17.  
  18.  
  19.  
  20.  
  21. 1171
  22.  
  23.  
  24.  
  25.  
  26.  
  27.  
  28. 1181
  29.  
  30.  
  31. 1182
  32. 1228
  33.  
  34.  
  35.  
  36.  
  37.  
  38.  
  39.  
  40.  
  41.  
  42. 1230
  43.  
  44.  
  45.  
  46.  
  47. 1237
  48.  
  49.  
  50. 1239
  51.  
  52.  
  53. 1240
  54. 1242
  55.  
  56.  
  57.  
  58.  
  59. 1289
  60. 1298
  61.  
  62.  
  63.  
  64.  
  65. 1306
  66.  
  67.  
  68. 1320
  69.  
  70.  
  71.  
  72. 1321
  73.  
  74.  
  75. 1328
  76. 1347
  77.  
  78.  
  79.  
  80.  
  81.  
  82.  
  83.  
  84.  
  85.  
  86.  
  87. 1388
  88. 1394
  89.  
  90. 1420
  91.  
  92.  
  93. 1595
  94.  
  95.  
  96.  
  97.  
  98.  
  99.  
  100.  
  101.  
  102. 1614
  103.  
  104. 1756
  105.  
  106. 1771
  107.  
  108. 1790
  109.  
  110. 1791
  111.  
  112.  
  113.  
  114.  
  115.  
  116. 1799
  117.  
  118. 1806
  119.  
  120. 1807
  121.  
  122.  
  123.  
  124.  
  125.  
  126.  
  127.  
  128.  
  129. 1831
  130.  
  131.  
  132. 1858
  133.  
  134.  
  135. 1864
  136.  
  137.  
  138. 1886
  139.  
  140.  
  141.  
  142.  
  143. 1894
  144.  
  145.  
  146.  
  147.  
  148.  
  149.  
  150.  
  151.  
  152.  
  153. 1906
  1. Verwoesting van de synagogen in het Franse Clermont-Ferrant. De bisschop van die regio dwingt de Joden zich te laten dopen. Velen vluchten.
  2. De Frankische koning Chiperik (uit het huis van de Merovingen) dwingt de Joden zich te laten dopen. Anders zouden hun ogen worden uit gestoken.
  3. Joden uit West Frankrijk verdreven.
  4. De Frankische keizer Karel de Grote heeft Joodse raadgevers en doet zaken met Joden. Hij verbiedt echter dat Joden christenen in dienst hebben en zij mogen geen kerkgronden kopen. Ook laat hij het antisemitisme m.b.t. de politiek binnen de kerkelijke autoriteiten vrij.
  5. Lodewijk de Vrome, de zoon van Karel de Grote, voert een vriendelijk en rechtvaardig beleid t.o.v. de Joden. Ze worden zelfs beschermd tegen de vijandige functionarissen van de kerk. De Joden krijgen op basis van zijn "Handvest van Bescherming" bepaalde politieke en enige juridische bevoegdheid.
  6. Op een kerkvergadering in Parijs rond 845 drongen de geestelijken erop aan de Joden te beperken in hun burgerschap en een verbod uit te vaardigen, dat zij geen nieuwe synagogen mochten bouwen. In 848 werden de Joden in Bordeaux ervan beschuldigd de stad te hebben verraden aan een Deense roversbende. In 876 werden de Joden verbannen uit Sens, bij Parijs. In Toulouse werd ieder jaar met Pasen een Jood publiekelijk door de bisschop in het gezicht geslagen als straf voor de dood van Jezus.
  7. In dit jaar deed een nieuwe angst zijn intree in de wereld van het Christendom. De Joden van Blois werden beschuldigd van rituele moorden. De waan was overgewaaid uit Engeland, waar die in 1144 was ontstaan. Op 26 mei werden alle Joden van Blois, mannen, vrouwen en kinderen op de brandstapel verbrand. Opnieuw werden duizenden Joden het slachtoffer van roomse christenen. Noot: Bron is de website Joden vervolging in Europa. Zie de link onder Aantekeningen.
  8. Joden worden in Rouen levend in hun synagoge verbrand.
  9. De Franse koning Philips Augustus wijst alle Joden binnen zijn gebied uit. Alle roerende goederen mogen verkocht worden, terwijl de onroerende goederen aan de koning vervallen. Na 17 jaar haalt de koning de Joden terug!
  10. De Franse Joden worden verjaagd en hun land wordt ingepikt.
  11. In het verdrag van Parijs schrijft graaf van Toulouse o.a. voor: Wij zullen al onze baljuws in functie, nu en in de toekomst, trouw laten zweren aan bovenstaande clausules. Als zij deze richtlijnen negeren of niet goed uitvoeren zullen wij ze straffen volgens de aard van hun fouten. Als zij volharden en schuldig worden bevonden zullen al hun goederen verbeurd worden verklaard. Wij zullen in onze gebieden alleen katholieke baljuws benoemen met uitsluiting van Joden en verdachten van ketterij. Joden en verdachten van ketterij kunnen geen officiële inkomsten verwerven uit steden, dorpen, burchten en eventuele tolgelden. Mocht een baljuw zich niet aan deze richtlijnen houden, dan zullen wij hem vervolgen en straffen zoals voorzien.
  12. Het Verdrag van Melun wordt getekend. Dit is een overeenkomst tussen de Franse koning Lodewijk VIII en Johanna van Constantinopel, gravin van Vlaanderen en Henegouwen, als gevolg van de Vlaamse nederlaag in de Slag bij Bouvines (1214). Ook belooft men elkaar dat zij van elkanders Joden en Joodse bezittingen (zie 1176 bij Spanje) af zullen blijven.
  13. Paus Gregorius IX schrijft aan koning Louis IX van Frankrijk, dat hij het geweld van de 5e kruistocht t.o.v. de Joden, waarbij 3000 Franse Joden vermoord werden, buitensporig vindt.
  14. Paus Gregorius IX verwacht, dat de koning en bisschoppen van Frankrijk alle Hebreeuwse boeken in beslag nemen, omdat de Joden halsstarrig blijven geloven in hun verraderlijke theorieën die ze uit die boeken leren.
  15. Dominicaner monniken verbranden in Parijs de Talmoedische Geschriften.
  16. In Parijs werd een openbare terechtzitting gehouden tegen de Talmoed. Op 6 juni 1242 werden er in het openbaar 24 wagens met joodse boeken verbrand. Zestien jaar eerder waren in Zuid-Frankrijk de boeken van een joodse Schriftgeleerde verbrand omdat er volgens de inquisitie ketterse elementen in zaten. Zie voor bron de link Joden vervolging in Europa.
  17. Dertien Joden uit Troyes worden verbannen.
  18. Joden vervolging in Frankrijk, Beieren en Oostenrijk. In het Franse stadje Röttingen brak de storm los, omdat de Joden zogenaamd een hostie onteerd zouden hebben. De edelman Rindfleisch beweerde, door God geroepen te zijn, om de Joden van de aardbodem te verdelgen. In totaal werden meer dan 140 Joodse gemeenten vernietigd en kwamen meer dan 100.000 Joden om het leven.
  19. Koning Philips de Schone verdrijft n.a.v. het hostie – sprookje, de Joden uit Frankrijk. Bijna 100.000 Joden verlaten zonder middelen van bestaan het land. De maatregel wordt in 1315 ingetrokken maar in 1322 en 1394 weer ingesteld.
  20. In Frankrijk verzamelden zich 40.000 herders tot een “herder kruistocht” naar Palestina. In plaats van een kruistocht verwerd het, onder invloed van misdadigers en landlopers, tot roven en plunderen. 120 Joodse gemeenten werden vernietigd.
  21. De Joden worden beschuldigd melaatsen opgehitst te hebben, om de bronnen en rivieren in het Franse landschap Guienne te vergiftigen. 160 Joden worden levend begraven en meer dan 5.000 Joden moeten als gevolg daarvan verbrand zijn.
  22. 5000 Joden worden in Navarra vermoord.
  23. In 1347 kwam de pest naar Europa. Niemand begreep wat er aan de hand was. Overal heerste hysterie. Iedereen zocht naar een oorzaak voor de verschrikkingen en er ontstond argwaan jegens de vreemdelingen. De meest kwetsbare van alle vreemdelingen was de Jood. Er deden verhalen de ronde over Joden die de hele wereld wilden vergiftigen en in september 1348 werden Joden gemarteld om hen hun misdaad te laten bekennen. Opnieuw raakten de massa's opgewonden. Er volgden bloedbaden en verbanningen. Niemand weet precies hoeveel duizenden er werden vermoord. In Mainz stierven zesduizend Joden. In Straatsburg werd een reusachtige stellage gebouwd waarop tweeduizend Joden levend werden verbrand. De slachtingen breidden zich uit tot diep in Frankrijk en Spanje. Noot: Bron is de website Joden vervolging in Europa, zie de link onder Aantekeningen.
  24. Joden uit Straatsburg worden vermoord en de overige tot 1767 verbannen.
  25. De tweede uitdrijving der Joden uit Frankrijk. Zij wijken voornamelijk uit naar Duitsland en Italië.
  26. In Toulouse wordt de Joodse gemeenschap uitgemoord. Er volgt tevens een opstand door de Hussieten. Deze opstand wakkert juist het antisemitisme over Europa sterker aan.
  27. Koning Henry IV verleent godsdienstvrijheid en privileges aan de Joden van Metz. Hierdoor werd deze stad een belangrijk Joods centrum. Ook Montesquieu (1689-1755) kon zich niet bevrijden van de duistere erfenis van de kerk en Voltaire ging in zijn antisemitisme zelfs verder dan de katholieke kerk. Hij beschuldigde de Joden er niet van dat ze Jezus hadden vermoord. Hij goot zijn haat tegen de Joden in een nieuwe vorm: "U hebt alle naties overtroffen in onbeschaamde verzinsels, in slecht gedrag en barbarij. U verdient het gestraft te worden, want dat is uw bestemming. Noot: Bron is de website Joden vervolging in Europa, zie de link onder Aantekeningen.
  28. Opstand in Frankrijk. Na plunderingen in Joodse getto's worden 1400 Joden tot 1616 verbannen.
  29. De verlichte filosoof Voltaire brengt zijn "Volledige Werken" uit. Daarin kan men woedende antisemitische passages vinden.
  30. Voltaire komt wederom met een antisemitisch geladen werk: "Brieven van Memmius aan Cicero".
  31. De emancipatie van Joden in Frankrijk zal in twee fasen worden uitgevoerd: in dit jaar geldt het voor de Sefardische Joden in Zuid Frankrijk.
  32. Alle Joden krijgen in Frankrijk burgerrechten. De tweede fase van de Joodse emancipatie treedt in. Dit geldt nu voor de Asjkenazische Joden in Noord Frankrijk. Napoleon Bonaparte I tracht een aantal jaren later de Joden uitsluitend als kerkelijke gezindte te organiseren. In Centraal - en in Oost-Europa zal hij als redder worden begroet. De emancipatie zal helaas na de val van Napoleon in de meeste landen weer verloren gaan.
  33. Napoleon Bonaparte wil Israël veroveren. Hij belaagt Akko en legert zich in Megiddo om tegen de Turken ten strijde te trekken.
  34. In Frankrijk wordt onder leiding van Napoleon Bonaparte het Sanhedrin geïnstalleerd. Uiteraard heeft het Sanhedrin loyaliteit aan Napoleon beloofd.
  35. Door leugens van de pauselijke Jezuïet Augustin Barruel, heft Napoleon het Sanhedrin weer op. Barruel beweert namelijk dat de Joden met een internationaal complot bezig zijn om de wereld te overheersen. Niet geheel onterecht n.a.v. de oprichting van de Illuminatie in 1776. Echter heeft men niet door dat er hier sprake is van Amalek - Joden´ i.p.v. de Joden van Gods volk. Ondertussen geeft Napoleon twee decreten uit m.b.t. de Joden. Het Jodendom wordt als een officiële godsdienst erkent en er worden beperkingen opgelegd met betrekking tot Joodse vestiging in Oost Frankrijk. Ook moeten er voor economische activiteiten van Joden bepaalde vergunningen uitgegeven worden.
  36. Het Jodendom wordt in Frankrijk erkent en de salarissen van de rabbijnen worden door de overheid uitbetaald. Het proces van de Joodse emancipatie (1791) is in Frankrijk, Nederland en België voltooid.
  37. “De Joden zijn een asociaal ras, obstinaat en duivels. Wij zouden ze terug moeten sturen naar Azië of ze vernietigen”, schrijft de Franse socialisten leider Pierre Joseph Proudhon.
  38. De oprichter van het Rode Kruis, de Zwitserse christen en Zionist Henri Dunant, drukt Karel Lodewijk Napoleon Bonaparte (Napoleon III) op het hart om de terugkeer van de Joden naar het Heilige Land te bewerkstelligen.
  39. De Franse antisemiet Edouard Drumont schrijft "De Franse Jood". Hierin beweert hij dat Joden op alle terrein de dienst in Frankrijk uitmaken. Dit boek wordt een bestseller en wordt positief ontvangen door de nationale katholieke krant "La Croix". Ondertussen vinden in Palestina de eerste Arabische aanvallen plaats op de Joodse nederzettingen.
  40. Begin van de Dreyfus-affaire. De Frans – Joodse leger officier Alfred Dreyfus wordt beschuldigd van spionage voor Duitsland en wordt voor levenslang veroordeeld. Dreyfus wordt verbannen naar Duivelseiland (Île du Diable). Dit is een klein rotseiland in de Atlantische Oceaan, voor de kust van Frans Guyana, waar vanaf de tweede helft van de 19e eeuw tot 1946 een beruchte Franse strafkolonie bestond. Door dit antisemitische complot tegen Dreyfus steekt er een sterke antisemitische wind in Frankrijk op. Theodor Herzl maakt verslagen van het Dreyfus proces, en komt tot de conclusie dat Joden alleen veilig zullen zijn in een eigen staat. Herzl is de grondlegger voor politiek Zionisme, waardoor later de staat Israël zal ontstaan.
  41. Dreyfus wordt vrijgesproken nadat hij onschuldig is bevonden.

Straatsburhse Pogrom 1349 Émile Schweitzer

Aantekeningen

Home Malben

printer

Bron o.a: Joden vervolging in Europa

Karel de Grote

A. Dreyfus